با استفاده از تکنولوژی های جدید کامپبوتری مانند نروگرید (NeuroGrid)، دانشمندان نشان دادند که خواب چگونه در تسهیل ارتباط بین دو منطقه از مغز که ارتباطشان برای تشکیل حافظه ضروری ست، نقش دارد.
تصور می شد قسمتی از مغز با نام هیپوکامپ نقش مهمی در انتقال خاطرات به حافظه دائمی در طول خواب داشته باشد. تحقیقات قبلی که توسط جیروجی بوزاسکی، محقق دانشگاه نیویورک انجام شد، نشان داد نورون های قسمت هیپوکامپ در خواب فعال می باشند و پیشنهاد داد که آن ها در حافظه نقش دارند. تحقیق حاضر نیز حضور امواج در هیپوکامپ را در طول خواب تایید می کند و همچنین آن ها را در قسمت خاصی از نئوکرتکس (قسمتی از سطح مغز که در پردازش اطلاعات حواس نقش دارد) یافته است.
دکتر دیان خداقلی یکی از نویسندگان مقاله در دانشگاه کلمبیا می گوید: “وقتی ما این مورد را دیدیم در ابتدا فکر کردیم اشتباهی رخ داده، چرا که تا قبل از این، همچین موردی دیده نشده بود.”
همچنین گروه محققان هنگامی که متوجه شدند امواج در نئوکرتکس و هیپوکامپ با هم رخ می دهند بسیار متعجب شدند، زیرا این یافته نشان می دهد این قسمت ها در طول خواب با هم در ارتباط اند. از آن جایی که پیوستگی نئوکرتکس محلی برای ذخیره حافظه است، محققان فرضیه ای داند که این ارتباط می تواند به حفظ اطلاعات کمک کند.
برای آزمون این فرضیه، آن ها مغز موش هایی را که برای یافتن راه در ماز آموزش می دیدند را با موش هایی که به شکل تصادفی در ماز راه می رفتند، در هنگام خواب مقایسه کردند. در مورد گروه دوم امواج هیپوکامپ و مغز مانند گروه اول، خیلی هماهنگ نبود. در موش های آموزش دیده، یادگیری باعث افزایش ارتباط بین آن مناطق می شود.
دکتر گلیانز اعتقاد دارد مشخص کردن الگو هایی که در حافظه نقش دارند راه بهتری برای درک حافظه و همچنین مشخص کردن اختلالات حافظه دارد.
منبع: science daily